บทกวีภาษาสเปน 20 บทเกี่ยวกับการเป็นแม่

กวีนิพนธ์ที่ร้องถึงแม่นั้นกว้างขวางอย่างยิ่งและเป็นสากลอย่างสมบูรณ์ในเวลาและสถานที่ เรารวบรวมบทกวี 20 บทโดยนักเขียนภาษาสเปนเกี่ยวกับการเป็นแม่

ถึงแม่ของฉัน

ตีพิมพ์ในปี พ.ศ. 2406 A mi madreรวมชุดบทกวีของ Rosalía de Castro กวีและนักประพันธ์ชาวกาลิเซีย เธอเกิดใน Santiago de Compostela ในปี 1837 และเป็นหนึ่งในกวีชาวสเปนผู้ยิ่งใหญ่แห่งศตวรรษที่ 19 โดยเขียนเป็นภาษากาลิเซียและสเปน บทกวีที่อยู่ในTo My Motherเขียนขึ้นหลังจากแม่ของเธอเสียชีวิตในปี 2405

…

ช่างเป็นความโศกเศร้าอย่างยิ่ง!

โอ้ช่างเจ็บปวดเหลือเกิน!

นอนอยู่ในกล่องดำ

ปราศจากการเคลื่อนไหวและไม่มีเสียง

ซีดเหมือนขี้ผึ้ง

ที่ซากศพของเขาสว่างขึ้น

ฉันได้เห็นสิ่งที่น่าสงสาร

แม่ของหัวใจของฉัน!

ตั้งแต่นั้นมาฉันไม่ได้

ผู้ให้ความอบอุ่นแก่ฉัน

ไฟที่เธอจุดนั้น

อาการชาดับลง

ฉันไม่ได้มีตั้งแต่นั้นมา

เสียงที่รัก

เพื่อบอกฉัน: ลูกสาวของฉัน

ฉันคือผู้ให้กำเนิดคุณ!

ช่างเป็นความโศกเศร้าอย่างยิ่ง!

โอ๊ย เจ็บชะมัด!…

เธอตายแล้ว ฉันยังอยู่!

เธอตายแล้ว ฉันรอด!

แต่อนิจจานกไม่มีรัง

ดวงอาทิตย์จะส่องแสงเพียงเล็กน้อย

และเป็นอกของแม่ฉัน

รังของหัวใจของฉัน!

แม่ครับ ผมจะไปซันติอาโกพรุ่งนี้

บทกวีMother I’m go to Santiago ในวันพรุ่งนี้รวมอยู่ในTrilce ซึ่งเป็นชุดบทกวีที่เกี่ยวข้องมากที่สุดโดย César Vallejo และเป็นผลงานพื้นฐานของกวีนิพนธ์ภาษาสเปน César Vallejo กวียอดเยี่ยมแห่งศตวรรษที่ 20 เกิดที่ Santiago de Chuco ในเปรูในปี 1892

แม่ ฉันจะไปซานติเอโกพรุ่งนี้

เปียกพระพรและน้ำตา

ฉันรองรับความผิดหวังและสีชมพูของฉัน

ความเจ็บปวดของ trajines เท็จของฉัน

…

ดังนั้นตายแล้วเป็นอมตะ

ระหว่างเสากระดูกของคุณ

ที่ไม่สามารถล้มลงหรือร้องไห้

และฝ่ายที่แม้แต่โชคชะตาก็เข้าข้างไม่ได้

ไม่แม้แต่นิ้วเดียวของเขา

ดังนั้นตายแล้วเป็นอมตะ

ดังนั้น.

ความทุกข์

ความทรงจำของแม่ในยามลำบาก Dolores Ventimilla เป็นกวีชาวเอกวาดอร์ในศตวรรษที่ 19; เขาเกิดในกีโตเมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2372

…

โอ้! แล้วแม่ล่ะ

เช็ดริมฝีปากของคุณ

น้ำตาเด็กที่ไหล

แก้มสีม่วงของฉัน….และในตอนกลางวัน

พุทโธ่! คุณไม่ได้อยู่รอบ ๆ เพื่อดูพวกเขา….

เป็นสีของไข่มุกทาร์เรด….

…

เพลงกล่อมเด็กหัวหอม

Miguel Hernández กวีชาวสเปนที่เกิดใน Orihuela ในปี 1910 และเสียชีวิตใน Alicante เมื่ออายุ 32 ปี เป็นตัวแทนของคนรุ่น ’27 เขาเขียนบทกวีนี้เพื่ออุทิศให้กับ Josefina Manresa ภรรยาของเขาและ Manuel Miguel ลูกชายของเขาในขณะที่เขา ถูกคุมขังในเรือนจำ Torrijos ในกรุงมาดริด

…

ในเปลแห่งความหิวโหย

ลูกของฉันเป็น

ด้วยเลือดหัวหอม

เธอกินนมแม่

แต่เลือดของคุณ

เปลือกน้ำฅาลน้ำตาล,

หัวหอมและความหิว

ผู้หญิงสีน้ำตาล,

แก้ไขในดวงจันทร์,

หกทีละด้าย

เหนือเปล

หัวเราะเด็ก

ที่คุณกลืนดวงจันทร์

เมื่อมีความจำเป็น

…

แม่

แม่ของ Pablo Neruda เสียชีวิตเมื่อกวียังเด็กมาก ต่อมาพ่อของเขาได้แต่งงานกับ Trinidad Marverde ซึ่งเป็นแม่ ” ฉันไม่สามารถพูดว่าแม่เลี้ยงได้ ” ซึ่งเขาอุทิศบทกวีนี้ให้

…

โอ้แม่หวาน

─ฉันไม่เคยได้เลย

พูดแม่เลี้ยง─,

ตอนนี้

ปากของฉันสั่นเพื่อกำหนดคุณ

เพราะแทบจะไม่

ฉันเปิดความเข้าใจ

ข้าพเจ้าเห็นความดีนุ่งห่มผ้าขี้ริ้วสีดำ

ความศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นประโยชน์สูงสุด:

ของน้ำและแป้ง

และนั่นคือสิ่งที่คุณเป็น: ชีวิตทำให้คุณมีอาหาร

และที่นั่นเรากินคุณ

ฤดูหนาวอันยาวนานสู่ฤดูหนาวที่อ้างว้าง

ด้วยการรั่วไหลภายใน

ของบ้าน

และความอ่อนน้อมถ่อมตนของคุณ

ปลอกกระสุน

หยาบ

ธัญพืชความยากจน

ราวกับว่าคุณไปแล้ว

การแพร่กระจาย

แม่น้ำเพชร

…

ปาโบล เนรูดาเกิดที่เมืองพาร์รัล ประเทศชิลี เมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2447 หนึ่งในกวีที่มีชื่อเสียงที่สุดของศตวรรษที่ 20 ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมในปี พ.ศ. 2514 เขาเสียชีวิตในเมืองซันติอาโก ประเทศชิลี ในปี พ.ศ. 2516

แม่ตอนนี้

ในLa madre ahora Mario Benedetti แปลความรู้สึกของเขาเมื่อเขาได้พบกับแม่ของเขาอีกครั้งหลังจากถูกเนรเทศไปสิบสองปี Mario Benedetti เป็นกวีและนักประพันธ์ชาวอุรุกวัย เขาเกิดที่ Paso de los Toros ใน Tacuarembo ในปี 1920

เมื่อสิบสองปีที่แล้ว

ฉันต้องไปนานแค่ไหน

ฉันทิ้งแม่ไว้ที่หน้าต่าง

มองไปที่ถนน

ตอนนี้ฉันได้รับมันกลับมาแล้ว

ด้วยความแตกต่างของไม้เท้าเท่านั้น

…

ฉันอยากจะเข้าใจมันอย่างไร

เมื่อฉันเจอเธอเหมือนเดิม

เสียถนน

แต่ ณ จุดนี้มีอะไรอีก

ฉันสามารถทำให้เธอสนุกได้

กับเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง

ซื้อทีวีใหม่ให้เขา

หรือยื่นไม้เท้าให้เขา

มาลินเช่

หนึ่งในเนื้อหาของข้อความโดยนักเขียนชาวเม็กซิกัน Rosario Castellanos คือผู้หญิงจากมุมมองของสตรีนิยม ในบทกวีนี้เขาพูดถึงแม่ของเขาและกำเนิดของเขาเอง

…

ไล่ออก, ถูกไล่ออก

ของอาณาจักร พระราชวัง และอวัยวะภายในอันอบอุ่น

ของผู้ให้กำเนิดฉันในทาลามัสที่ถูกต้องตามกฎหมาย

และเขาเกลียดฉันเพราะฉันเท่าเทียมกับเขา

ในรูปและยศ

และเขาคิดว่าตัวเองอยู่ในตัวฉันและเกลียดภาพลักษณ์ของเขา

และทุบกระจกลงบนพื้น

ฉันก้าวไปสู่โชคชะตาระหว่างห่วงโซ่

และฉันทิ้งสิ่งที่ฉันยังคงได้ยิน:

ข่าวลือที่น่าเศร้าที่ฉันถูกฝังไว้

และเสียงของแม่ด้วยน้ำตาด้วยน้ำตา!

ที่กำหนดความตายของฉัน

Rosario Castellanos Figueroa เกิดที่เม็กซิโกซิตี้เมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2468; เธอเป็นหนึ่งในนักเขียนชาวเม็กซิกันที่สำคัญที่สุดในศตวรรษที่ 20

ถึงแม่ของฉัน

การรับรู้ถึงผู้ที่ให้ชีวิต José Martí เกิดที่เมืองฮาวานา ประเทศคิวบา เมื่อวันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2396

แม่ของจิตวิญญาณ ถึงแม่,

พวกเขาเป็นชาวพื้นเมืองของคุณ ฉันอยากร้องเพลง

เพราะจิตวิญญาณของฉันเปี่ยมด้วยความรัก

แม้จะยังเด็กมาก แต่คุณก็ไม่เคยลืม

ที่ชีวิตต้องให้ฉัน

หลายปีผ่านไป ชั่วโมงบิน

ที่เคียงข้างคุณ ฉันรู้สึกไม่อยากไป

เพื่อการเล้าโลมที่น่าหลงใหลของคุณ

และดูเย้ายวนมาก

ที่ทำให้อกแกร่งของฉันเต้นรัว

…

คำพูดกับแม่ของฉัน

ในโคลงนี้ Alfonsina Storni พูดคุยกับแม่ของเธอ

ไม่ใช่ความจริงที่ยิ่งใหญ่ที่ฉันถามคุณว่าอะไร

คุณจะไม่ตอบพวกเขา ฉันเพียงตรวจสอบ

ใช่ เมื่อเธอให้กำเนิดฉัน ดวงจันทร์เป็นพยาน

ผ่านลานมืดบานสะพรั่งเดินเล่น

และใช่ เมื่ออยู่ในอ้อมอกแห่งอารมณ์ละตินของคุณ

ฉันกำลังนอนฟังเสียงทะเลแหบแห้ง

กลางคืนทำให้คุณมึนงงและคุณมองเข้าไปในทองคำ

พอพลบค่ำ นกทะเลก็จมลง

เพราะจิตวิญญาณของฉันช่างวิเศษเหลือเกิน นักเดินทาง

และกลุ่มเมฆแห่งความบ้าคลั่งแห่งแสงล้อมรอบเธอ

เมื่อเดือนใหม่ขึ้นสู่ท้องฟ้าสีคราม

และมันก็ชอบถ้าทะเลเปิดหม้อน้ำที่แข็งแรงออก

ขับกล่อมด้วยบทเพลงแห่งกะลาสีที่ใสกระจ่าง

มองดูนกใหญ่บินผ่านไปอย่างไม่มีจุดหมาย

Alfonsina Storni กวีและนักประพันธ์ชาวอาร์เจนตินาเกิดที่เมือง Capriasca ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ เมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2435 เธอเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ซึ่งเป็นสิ่งที่สังคมอาร์เจนตินาประณามอย่างรุนแรงในเวลานั้น

แม่น้อย

แม่ แม่,

ดอกคันทาร์รานาสีขาว,

เสน่ห์อันนุ่มนวลของชีวิตฉัน

รักหวานที่ไม่เคยหลอกลวง

ใครมองคุณแล้วชื่นชมคุณ

กระจกที่ไม่เกิดฝ้า

ธรรมที่เรียนดีแล้ว

ต้องทนทุกข์ทรมานในความเงียบเสมอ

แมงมุมน้อยผู้อดทน

ที่มุมเขา

เนื้อเยื่อเล็ก ๆ ที่ลำบากของเธอ

ในความเงียบสานและบันทึก

ชีวิตที่น่ารัก

ของความอ่อนโยนที่ละเอียดอ่อน

มีความอดทน

รักหวานที่ไม่เคยหลอกลวง

Rómulo Gallegos เป็นหนึ่งในนักเขียนละตินอเมริกาที่สำคัญที่สุดในศตวรรษที่ 20 เขาเกิดที่เมืองการากัส ประเทศเวเนซุเอลา เมื่อวันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2427

ครั้งหนึ่ง

อัตถิภาวนิยม ชีวิตเริ่มต้นในบทกวีด้วยการเป็นพ่อและแม่ Idea Vilariño เป็นกวีชาวอุรุกวัย เขาเกิดที่มอนเตวิเดโอเมื่อวันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2463

ฉันเป็นพ่อและแม่ของฉัน

ฉันเป็นลูกของฉัน

และฉันคือโลก

ฉันคือชีวิต

และฉันไม่เป็นอะไร

ไม่มีใคร

ชิ้นส่วนเคลื่อนไหว

การเยี่ยมชม

นั่นไม่ใช่

ที่จะไม่เกิดขึ้นหลังจากนั้น

ฉันกำลังเป็นอยู่ตอนนี้

ฉันแทบจะไม่รู้อะไรอีก

อย่างที่เคยเป็นมา

สิ่งอื่นที่เป็น

เหมือนฟ้าไกล

หนึ่งเดือน

หนึ่งอาทิตย์

วันฤดูร้อน

กว่าวันอื่นๆ ในโลก

สำมะเลเทเมา

ความหวาน

Gabriela Mistral เขียนถึงแม่ของเธอ Gabriela Mistral เป็นกวีชาวชิลี ผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมในปี พ.ศ. 2488 เธอเกิดที่เมือง Vicuña ในหุบเขา Elqui เมื่อวันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2432

แม่ของฉัน,

คุณแม่ตัวน้อยที่อ่อนโยน

ให้ฉันบอกคุณ

ความหวานมาก

ร่างกายของฉันเป็นของคุณ

ที่คุณรวบรวมเป็นช่อ;

ผัดให้เข้ากัน

บนตักของคุณ

เล่นเป็นใบไม้

และฉันจะเป็น Rocío:

และอยู่ในอ้อมแขนที่บ้าคลั่งของคุณ

ให้ฉันถูกระงับ

แม่ของฉัน,

โลกทั้งใบของฉัน

ให้ฉันบอกคุณ

สุดเสน่หา

ของขวัญ

ความรู้สึกของกวีที่มีต่อสิ่งที่แม่ปลูกฝังในชีวิต Luis Gonzaga Urbina เกิดที่เม็กซิโกซิตี้ในปี พ.ศ. 2407

…

คุณใส่ความอ่อนโยนที่ป่วยในจิตวิญญาณของฉัน

กระวนกระวายกระสับกระส่ายปรารถนาที่จะรัก

ความปรารถนาที่ซ่อนเร้นที่จะเชื่อ ความหวาน

เพื่อสัมผัสความงามของชีวิตและความฝัน

จากจุมพิตที่ทั้งสองมอบให้แก่กัน

– ความสุขและความเศร้า – ในชั่วโมงแห่งความรัก

วิญญาณที่ไม่ลงรอยกันของฉันถือกำเนิดขึ้น แต่คุณแม่เป็น

ผู้ประทานความลับแห่งความสงบภายในแก่ข้าพเจ้า

…

บทกวีเด็กในครรภ์

การปฏิเสธการเกิด การมีชีวิต แสดงอยู่ในบทกวีนี้โดย Julia de Burgos กวีชาวเปอร์โตริโกที่เกิดในแคโรไลนาเมื่อวันที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2457

ในฐานะที่คุณเกิดมาเพื่อความชัดเจน

คุณยังไม่เกิด

คุณสูญเสียความสงบ

ก่อนฉัน,

และคุณครอบคลุมหลายศตวรรษ

ความเจ็บปวดที่ไม่ได้เห็นคุณ

…

ของคุณอย่างมากของคุณ

คุณเกิดมาอย่างไรเพื่อความชัดเจน

คุณยังไม่เกิด

ซ่อนกลิ่นระหว่างสองลูกศิษย์ที่ไม่เคยรู้

แยกเสียงสะท้อนออกจากเงา

ฤดูใบไม้ผลิที่ไม่มีน้ำค้างที่น่าสมเพช

เท้าที่อุดมสมบูรณ์เดินไปตลอดกาลบนแผ่นดินโลก

ถึงแม่ของฉัน

Rubén Darío กวีชาวนิการากัวที่เกิดใน Metapa ในปี 1867 อุทิศบทกวีนี้ให้กับมารดาของเขา

ฉันฝันว่าวันหนึ่งฉันจะพบตัวเอง

ลึกลงไปในทะเล:

บนปะการังที่อยู่ตรงนั้น

และไข่มุกก็ส่องแสง

สุสานที่ไม่เหมือนใคร ฉันเข้าใกล้อย่างระมัดระวัง

ไปยังสถานที่แห่งความเจ็บปวดนั้น

และฉันอ่าน: “เขานอนพักผ่อน

ความรักที่ไม่สมหวังนั้น

แต่รักศักดิ์สิทธิ์ยิ่งใหญ่”

มือในหลุมฝังศพที่มีเงามืด

ฉันมีและสูญเสียเหตุผลของฉัน

เมื่อฉันตื่นขึ้นฉันมี

มือที่สั่นและเย็น

วางไว้เหนือหัวใจ

เมื่ออยู่ในอ้อมอกแม่

ความสุขของพ่อก่อนการมองเห็นของลูกชายกับแม่ คำอธิบายของ Antonio Machado ในบทกวีนี้รวมอยู่ในหนังสือ Campos de Castilla ของเขาที่ตีพิมพ์ในปี 1912 Antonio Machado เป็นกวีชาวสเปน เขาเกิดที่เมืองเซบียาเมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2418 และเสียชีวิตขณะถูกเนรเทศในเมือง Collioure ประเทศฝรั่งเศส เมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2482

เมื่ออยู่ในอ้อมอกแม่

เห็นรูปหัวเราะ

ของลูกชายคนแรกมอดไหม้

ของดวงอาทิตย์สีบลอนด์หัว

ของลูกที่เลี้ยง

พวกโลภน้อย

ยื่นมือไปที่เชอร์รี่สีแดง

และลูกพลัมสีม่วง

หรือบ่ายฤดูใบไม้ร่วงนั้น

ทองสงบและดี

เขาคิดว่ามันอาจจะเป็น

คนที่มีความสุขบนโลก

เปล

ความรู้สึกของแม่ที่มีต่อลูก Juana de Ibarborou เกิดที่เมือง Melo ประเทศอุรุกวัย ในปี พ.ศ. 2435

ถ้าฉันรู้ว่ามันมาจากป่าไหน

ต้นไม้แข็งแรงที่ให้ต้นสนสีดาร์

เพื่อพลิกเปลลูกชายของฉัน

ฉันอยากจะอวยพรชื่อที่แปลกใหม่ของคุณ

ฉันอยากจะเดาว่าใต้ฟ้าใด

ภายใต้สายลมที่พัดเอื่อยๆ

ต้นไม้ที่เกิดมาพร้อมกับโชคชะตา

ให้เป็นเตียงเล็ก ๆ ที่บริสุทธิ์

…

ต้นไม้ใหญ่ที่คุณกลายเป็นคนถ่อมตัว

เพื่อประคองเด็กระหว่างกลุ่มของคุณ

ร็อคลูก ๆ ของฉัน!

ทุกเผ่าพันธุ์ของฉันจะหลับใหลในอ้อมแขนของคุณ!

แม่คะ หนูอยากเป็นเงิน

แม่คะ หนูอยากเป็นเงิน

ลูกเอ๋ย เจ้าคงจะหนาวมาก

แม่คะ หนูอยากเป็นน้ำ

ลูกเอ๋ย เจ้าคงจะหนาวมาก

แม่ปักฉันไว้บนหมอนของคุณ

ใช่แน่นอน!

ตอนนี้!.

Federico García Lorca เป็นนักเขียนชาวสเปนในยุค 27; เขาเกิดที่เมือง Fuente Vaqueros ในกรานาดา เมื่อวันที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2441

แม่

ความเป็นแม่ฉายไปยังเด็กคนอื่นๆ Gioconda Belli เป็นนักเขียนชาวนิการากัว เขาเกิดในมานากัวเมื่อวันที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2491

…

เขาไม่ได้รักแต่ลูกอีกต่อไป

และไม่ได้ให้แก่บุตรของตนเท่านั้น

เธอสวมที่หน้าอกของเธอ

ปากที่หิวโหยนับพัน

เธอเป็นแม่ของลูกที่แตกสลาย

ของเด็กชายตัวเล็ก ๆ ที่เล่นท่อนบนบนทางเท้าที่เต็มไปด้วยฝุ่น

เธอให้กำเนิดตัวเอง

ความรู้สึก – ในบางครั้ง –

ไม่สามารถแบกรับความรักมากมายไว้บนบ่าได้

…

แม่ แม่ของฉัน

แม่ แม่ของฉัน

คุณเก็บฉันไว้

ถ้าฉันไม่ช่วยตัวเองล่ะ

คุณจะไม่เก็บฉันไว้

พวกเขาบอกว่ามันถูกเขียนขึ้น

และด้วยเหตุผลที่ดี

จะกีดกัน

สาเหตุของความอยากอาหาร

เติบโตอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ปิดความรัก;

นั่นเป็นเหตุผลที่ดีกว่า

ที่คุณไม่ปิดกั้นตัวเอง

ถ้าฉันไม่ช่วยตัวเองล่ะ?

คุณจะไม่เก็บฉันไว้

…

เป็นไปในลักษณะนั้น

พลังแห่งรัก,

กว่าจะสวยที่สุด

ทำให้เธอกลายเป็นความฝัน

หน้าอกของขี้ผึ้ง

ของไฟชนะ

มือทำด้วยผ้าขนสัตว์,

รู้สึกเท้า

ถ้าฉันไม่ช่วยตัวเองล่ะ?

คุณจะทำให้ฉันผิด

Miguel de Cervantes Saavedra ยังเขียนเกี่ยวกับแม่ เขาเกิดที่ Alcalá de Henares เมื่อวันที่ 29 กันยายน ค.ศ. 1547; ถือว่าเป็นเลขชี้กำลังสูงสุดของภาษาฮิสแปนิก

แหล่งที่มา

ชีวประวัติของอันโตนิโอ มาชาโด ปรึกษาหารือในเดือนตุลาคม 2564

ประวัติ มิเกล เอร์นานเดซ ปรึกษาหารือในเดือนตุลาคม 2564

เซซาร์ วัลเลโฆ่. ไตรภาค ปรึกษาหารือในเดือนตุลาคม 2564

Julia de Burgos: ชีวิตและบทกวีของเธอ ปรึกษาหารือในเดือนตุลาคม 2564

เอ็ม. ออร์เรโก. Alfonsina Storni บันทึกเกี่ยวกับชีวิตและงานของเธอ อุรุกวัยให้ความรู้ ปรึกษาหารือในเดือนตุลาคม 2564

โรซาเลีย เดอ คาสโตร ถึงแม่ของฉัน ปรึกษาหารือในเดือนตุลาคม 2564

โรซาริโอ กาสเตลลาโนส ในพื้นกลาง ปรึกษาหารือในเดือนตุลาคม 2564