Tabla de Contenidos
Ewolucja to teoria, która na podstawie dużej ilości dowodów stwierdza, że Ziemia i życie na niej uległy zmianie . W związku z tym na planecie istnieją organizmy powstałe z innych organizmów, którym udało się pozytywnie zareagować na warunki środowiskowe.
Wśród dowodów na ewolucję znajdują się dowody anatomii porównawczej, dyscypliny badającej podobieństwa i różnice między organizmami, na przykład poprzez analizę struktur homologicznych i analogicznych.
struktury homologiczne
Struktury homologiczne to takie, które mają to samo pochodzenie ewolucyjne, ale mają różne funkcje. Tak jest w przypadku palców płazów, gadów i czworonogów (czyli czworonożnych) ssaków. U tych zwierząt, chociaż należą one do różnych klas, w fazie embrionalnej występuje pięć palców. Te palce, które mogą zmieniać liczbę i kształt w dorosłym życiu, mają różne funkcje i rozwijają się w bardzo różnych środowiskach.
Innym przypadkiem homologii są kończyny ssaków różnych typów: skrzydła nietoperzy, płetwy delfinów i ludzkie ramiona, by wymienić tylko kilka przykładów, przedstawiają te same kości ułożone w podobnych pozycjach, według tego samego wzoru.
Zarówno palce czworonogów, jak i kończyny wymienionych ssaków są homologiczne, gdyż wykazują nieuzasadnioną funkcjonalnie obecność podobnych struktur u różnych gatunków. Zgodnie z teorią ewolucji, powyższe świadczy o wspólnym pochodzeniu tych zwierząt od przodka, który miał pięć palców lub wykazywał taką samą budowę kości.
Hipotezę wspólnego przodka można wyjaśnić mechanizmem zwanym ewolucją rozbieżną . Występuje, gdy populacja oddziela się od pierwotnej i podlega różnym warunkom, dlatego rozwija szczególne cechy umożliwiające jej przetrwanie. Migracja, konkurencja i mutacje DNA mogą przyczynić się do rozbieżnej ewolucji gatunków.
struktury analogiczne
Struktury analogiczne to takie, które pełnią podobne funkcje i występują u różnych gatunków, które nie mają wspólnego przodka, który również je posiada. Na przykład nietoperze, ptaki i owady latające mają skrzydła spełniające tę samą funkcję, ale zwierzęta te nie mają wspólnego skrzydlatego przodka. Nietoperze są ssakami i nie są spokrewnione z ptakami ani owadami latającymi. W rzeczywistości ptaki są bardziej spokrewnione z dinozaurami niż owady czy ssaki. Chociaż nietoperze, ptaki i owady latające przystosowały się do życia dzięki wykształceniu skrzydeł, nie wskazują one na bliskie pokrewieństwo ewolucyjne.
Analogie są również znane jako homoplazje , które mogą wystąpić z powodu mechanizmów konwergencji, równoległości i odwróceń.
- Analogie konwergencji pojawiają się , gdy różne gatunki mają podobieństwa, które wynikają z różnych i odległych przodków. W takich przypadkach podobne cechy ewoluują u niespokrewnionych gatunków, mimo że występują w różnych środowiskach, ale z podobną presją selekcyjną. Przykładem analogii zbieżności jest analogia góralek i świstaków, zwierząt o bardzo podobnym wyglądzie i wyraźnych siekaczach. Jednak góralki są najbliższymi żyjącymi krewnymi słoni i nie są ewolucyjnie spokrewnione ze świstakami.
- Analogie równoległe występują , gdy podobieństwa pojawiają się w inny sposób u gatunków o tym samym przodku. Na przykład oposy z Brazylii i koale z Australii mają wspólnego przodka. Jednak ich podobieństwa, takie jak obecność „torby” zwanej torbaczem, w której rozwijają się młode, zostały nabyte oddzielnie iw wyniku cech środowiskowych.
- Analogie odwrotne pojawiają się , gdy cechy, które zniknęły, pojawiają się ponownie. Na przykład u niektórych gatunków żab u osobników rozwijają się zęby w dolnej szczęce, cecha, która była powszechna u przodków żab, ale nie u współczesnych żab.
Podsumowując, porównując struktury spokrewnionych osobników, można zauważyć wiele podobieństw. Kiedy organizmy, które je posiadają, pochodzą od wspólnego przodka, nazywane są strukturami homologicznymi; Kiedy organizmy, które nie mają wspólnego przodka, mają podobne struktury, które pełnią podobne funkcje, nazywane są strukturami analogicznymi.
Źródła
Curtis, H., Barnes, NS, Schnek, A., Massarini, A. Biology . 7. edycja. Redakcja Médica Panamericana., Buenos Aires, 2013.
