Jak wyodrębnić DNA z banana

Jest to jeden z najbardziej znanych procesów pozyskiwania materiału genetycznego roślin i możliwości obserwowania go pod mikroskopem. Można go również zrobić z pomidorami, marakui lub innymi owocami. W tym przypadku używany jest banan ze względu na prosty sposób obchodzenia się z nim i kilka kroków wymaganych do zmiażdżenia go w naszym eksperymencie.

Aby wyodrębnić DNA z babki lancetowatej lub banana, potrzebujesz:

• Banan lub banan.
• Bardzo ostry nóż.
• Widelec lub tłuczek do ziemniaków.
• Płynny detergent lub mydło do prania.
• Woda mineralna.
• Trochę soli.
• Wodorowęglan sodu.
• Lejek.
• Papier kuchenny lub filtry papierowe.
• Bardzo zimny alkohol.
• Pojemniki z dowolnego materiału do wykonania czynności. Jeden będzie potrzebny do rozgniecionego banana, a drugi do mydła i sodu. Pomocne jest sporządzenie ostatecznej mieszanki w przezroczystym pojemniku, w którym można łatwo zobaczyć zawartość z zewnątrz.
• Szklana lub plastikowa słomka, najlepiej przezroczysta. Alternatywnie dobrze jest mieć pod ręką igłę dziewiarską z haczykiem.

Pamiętaj, aby unikać używania przyborów, które mogą być zanieczyszczone do zgniatania owoców. Na przykład tarka do sera może zawierać ślady tłuszczu, a nie chcemy, aby zanieczyściły one ostateczną próbkę.

Kroki

• Pierwszym krokiem będzie pocięcie banana na małe kawałki. Następnie wygodnie jest zmiażdżyć banana, aby był puree. W ten sposób rozbijesz komórki tego owocu, które zawierają DNA.
• Biorąc pod uwagę, że komórki są na ogół pokryte błoną lipidową, będziemy potrzebować dodatkowej metody, aby je dokładniej rozbić. W tym celu w kolejnym kroku wykonamy rozwiązanie w osobnym pojemniku. To rozwiązanie jest często nazywane buforem do lizy w akademickich kręgach chemicznych.

Aby sporządzić bufor do lizy, musimy wziąć mydło w płynie lub do prania oraz szklankę wody mineralnej i rozcieńczyć je. Jeśli jest to ciecz, dwa jej strumienie wystarczą do zabarwienia wody. Jeśli jest to detergent w proszku, wystarczy czubata łyżka stołowa.

Detergent będzie spełniał funkcję zaciągania lipidów (które są rodzajem tłuszczu) i białek (rodzaj niezbędnego makroskładnika odżywczego), które są rozpuszczalne w lipidach. Musimy również dodać do tej mieszanki dwie łyżeczki soli i sześć łyżeczek sody oczyszczonej. Sód zawarty w tych dwóch związkach wraz z jonami dodatnimi ułatwia integralność nici tworzących DNA. W szczególności wodorowęglan będzie odpowiedzialny za neutralizację pH roztworu, aby zapobiec uszkodzeniu DNA. Nici DNA nie są teraz chronione, ponieważ zostały pozbawione lipidów, które je pokrywały.

• Uciekniemy się teraz do metody separacji fizycznej. To, co musimy zrobić, to dodać do naszego roztworu detergentu materiał biologiczny, który wyekstrahowaliśmy w kroku 1. Bierzemy cztery łyżki stołowe i mieszamy je przez co najmniej trzy minuty, maksymalnie przez pięć minut.

Używając papieru kuchennego lub filtrów do kawy jako podstawowego filtra i za pomocą lejka, umieszczamy jeden z tych filtrów w lejku i wlewamy płyn naszej mieszanki do pojemnika. To właśnie z tej mieszaniny ostatecznie wydobędziemy próbkę DNA do obserwacji. 

W tym momencie będziemy mieli nasz roztwór w fazie wodnej i bez problemu pobierzemy nasz materiał genetyczny. Roztwór zawiera RNA, DNA i niektóre białka rozpuszczalne w wodzie.

separacja chemiczna

Teraz wyjaśnimy metodę separacji chemicznej, wykorzystując właściwości chemiczne cząsteczek materiału biologicznego, który będziemy rozdzielać. Wykorzystamy 5 ml roztworu, który właśnie przefiltrowaliśmy. Mieszamy z ilością zimnego alkoholu, która potroi jego objętość, w tym przypadku 15 ml. Niska temperatura alkoholu gwarantuje lepsze działanie metody. Ponieważ część roztworu biologicznego, która zawiera DNA, nie rozpuszcza się w alkoholu, zobaczymy, jak aglomeruje i oddziela się od innych pierwiastków, tworząc warstwę łatwo rozpoznawalną gołym okiem.

Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że alkohol należy dodawać powoli, najlepiej przesuwając go wzdłuż krawędzi pojemnika, w którym czeka wodny roztwór. Staramy się również nie uszkodzić DNA, które później możemy obejrzeć pod mikroskopem.

Teraz, gdy możemy odróżnić mętny roztwór, który zawiera DNA naszej próbki, przystąpimy do ekstrakcji go z ośrodka wodnego. Bierzemy słomkę i wprowadzamy ją do ośrodka wodnego, aż dotknie przygotowanego wcześniej roztworu. Zaraz potem zakrywamy palcem zewnętrzny koniec słomki, aby zakryć ucieczkę powietrza i aby służyła do zatrzymywania roztworu. Jeśli nie jesteśmy w stanie zmusić roztworu do przyklejenia się do czubka słomki, wyciągamy go bez odrywania palca od drugiego końca i powtarzamy proces, upewniając się, że słomka przynajmniej w widoczny sposób weszła w gęste podłoże zawierające materiał genetyczny. Kładziemy palec na przeciwległym końcu, dobrze go zakrywając i próbujemy stopniowo wydobywać tę pożywkę z roztworu wodnego, powoli przesuwając słomkę na zewnątrz.

Prawdopodobnie trudno będzie nam złapać to ostatnie rozwiązanie, więc jeśli nie uda nam się poprzednią metodą, możemy użyć igły dziewiarskiej z haczykiem skierowanym w dół, aby wydobyć tę gęstą część roztworu z ośrodka wodnego.

Mamy teraz gotowy roztwór DNA roślin do oglądania pod mikroskopem. Zaleca się natychmiastowe umieszczenie go na szalce Petriego lub podobnym naczyniu, aby uniknąć zanieczyszczenia.

Bibliografia

Edukuj i twórz. (s/f). Jak wyodrębnić DNA z rośliny? Dostępne pod adresem: https://www.educaycrea.com/2015/09/como-extraer-el-adn-de-un-vegetal/

Ochoa, J. (2010). Ekstrakcja DNA materiałem kuchennym. Dostępne: https://www.youtube.com/watch?v=PkjtFM_UVxk&t=243s