Co to jest kwas binarny?

Kwas binarny to związek dwóch pierwiastków, z których jeden to wodór, a drugi to niemetal. Kwasy binarne są również znane jako kwasy wodorowe lub kwasy wodorowe. Bardzo częstym przykładem tego rodzaju kwasu jest kwas solny (HCl). Jest używany jako środek czyszczący i jest znany jako mocna woda.

Charakterystyka kwasów binarnych

Kwas to związek chemiczny, którego pH jest mniejsze niż 7. W przypadku kwasów binarnych, jak sama nazwa wskazuje, są to kwasy utworzone przez dwa pierwiastki. W szczególności wodór i inny pierwiastek, który nie jest metalem. Tym drugim pierwiastkiem może być niemetal z grupy pierwiastków halogenowych, w tym chlor (Cl), fluor (F) i jod (I). Może też pochodzić z grupy anfigenów, takich jak siarka (S). Kwasy binarne charakteryzują się tym, że nie zawierają tlenu w swoich cząsteczkach.

Wśród specyficznych cech kwasów binarnych można wymienić:

• Są to roztwory przezroczyste lub o lekko żółtawym zabarwieniu.
• Wytwarzają opary, które mogą być drażniące i żrące.
• Są dobrymi przewodnikami prądu elektrycznego.
• Mają wyższą temperaturę wrzenia w roztworze niż ich wersja gazowa.
• Kwasy binarne tworzą się w roztworach wodnych. Rozpuszczają się w wodzie tworząc kationy, czyli dodatnio naładowane jony wodoru i aniony, czyli jony naładowane ujemnie. Niektóre z nich to mocne kwasy, takie jak kwas solny, a niektóre to słabe kwasy, takie jak kwas fluorowodorowy.

Przykłady kwasów binarnych

Nomenklatura kwasów binarnych. Zasadniczo odbywa się to poprzez włączenie przyrostka „hydric”, który pochodzi od wodoru, do rdzenia drugiego pierwiastka. Można je również znaleźć w towarzystwie skrótu (ac), co oznacza „roztwór wodny”. Przykładami kwasów binarnych są:

• Kwas solny (HCl) (aq)
• Kwas fluorowodorowy (HF) (aq)
• Kwas jodowodorowy (HI) (aq)
• Kwas bromowodorowy (HBr) (aq)
• Siarkowodór (H ₂ S) (aq)
• Kwas selenowodorowy (H ₂ Se) (aq)
• Wodorokwas tellurowy (H ₂ Te) (aq)

Zastosowanie kwasów binarnych

Wodorokwasy lub kwasy dwuskładnikowe są stosowane głównie w przemyśle artykułów higienicznych, zarówno osobistych, jak i domowych. Występują w bardzo niskich stężeniach w mydłach i środkach czystości. Inne produkty o wyższym stężeniu wodorotlenków stosowane są np. jako rozpuszczalniki do udrażniania rur.

Bibliografia

• Atkins, P.; De Paula, J. Chemia fizyczna. (2021, wydanie 8). Hiszpania. Medycyna panamerykańska.
• Talbot, C.; Harwood, R.; Coates, C. Chemia . (2015). Hiszpania. Redakcja Vicens Vives.
• Wok. chemia . (2019). Hiszpania. Wok redakcyjny.