W jakich częściach świata mówi się po chińsku mandaryńskim?

Kultura chińska charakteryzuje się złożonością, różnorodnością, tradycją i starożytnością, a te cechy znajdują odzwierciedlenie w jej języku, który jest uważany za jeden z najbardziej złożonych na świecie.

Mandaryński (普通话 w tradycyjnym chińskim i 官话 w chińskim uproszczonym) należy do języków chińsko-tybetańskich. Wyróżnia się tym, że zawiera ponad 50 000 różnych znaków, w tym między innymi piktogramy, proste i złożone ideogramy oraz znaki fonosemantyczne.

Oprócz dużej różnorodności chińskie znaki mają wersję tradycyjną i bardziej uproszczoną, co ułatwia pisanie, ponieważ wymaga mniejszej liczby pociągnięć. Ten rodzaj pisania prostszych znaków wszedł do użytku w drugiej połowie XX wieku i jest znany jako chiński uproszczony.

Mandaryński można również zapisać w pinyin , systemie fonetycznej transkrypcji chińskich znaków na łacińskie. Pinyin jest używany głównie do nauki wymowy znaków.

Obecnie w Chinach coraz powszechniejsze jest stosowanie uproszczonych znaków. Tradycyjne znaki są używane bardziej w kontekście formalnym, do nazywania ważnych miejsc lub w uroczystych sytuacjach . Inne warianty mandaryńskiego i kantońskiego, języka używanego w Hongkongu i Makau, również często używają tradycyjnych znaków, ale z inną wymową.

Kraje, w których mówi się po chińsku mandaryńskim

Mandaryński jest drugim najczęściej używanym językiem na świecie i tym z największą liczbą native speakerów. Jest to język urzędowy:

• Chiny
• Tajwan
• Singapur

Mówi się też w:

• Wietnam
• Tajlandia
• Indonezja
• Malezja
• USA
• Australia
• Kanada

Chiny

Termin „chiński” jest często używany w odniesieniu do dowolnego języka pochodzącego z Chin. Jednak oficjalnym językiem tego azjatyckiego kraju jest mandaryński. Jest również znany jako standardowy język chiński.

Chińska Republika Ludowa jest krajem o największej liczbie osób mówiących po mandaryńsku. Szacuje się, że posługuje się nim około miliarda ludzi.

Chociaż Hongkong i Makao są częścią Chin, a mandaryński jest jednym z języków urzędowych, w tych dwóch regionach autonomicznych dominuje kantoński chiński. Kantoński używa tradycyjnych chińskich znaków, w wielu przypadkach takich samych lub bardzo podobnych do znaków mandaryńskich, ale ma inną wymowę.

Tajwan

Tajwan to kraj w Azji Południowo-Wschodniej, który ma bliskie stosunki z Chinami. Z tego powodu z biegiem czasu duży wpływ na to miały zwyczaje mandaryńskie i chińskie.

Chociaż chińska imigracja na Tajwan sięga XIII wieku naszej ery, większość populacji Tajwanu, nieco ponad 80%, wywodzi się od etnicznych imigrantów z Chin Han, którzy wyemigrowali z Chin za panowania dynastii Qing w XVIII wieku XVII . Inna część populacji wywodzi się od chińskich imigrantów, którzy przybyli do kraju w połowie XX wieku.

Z tego powodu chiński mandaryński jest najpopularniejszym językiem na Tajwanie, obok tajwańskiego i dialektu chińskiego Hakka. Ponadto mandryn jest uważany za jeden z języków urzędowych.

Singapur

Singapur to kraj azjatycki, w którym obowiązują cztery języki urzędowe, w tym angielski, malajski, mandaryński i tamilski.

Duża część populacji Singapuru jest dwujęzyczna, mówi po singapursku po mandaryńsku i angielsku, którego uczy się w instytucjach edukacyjnych i używa w prawie wszystkich czynnościach administracyjnych, politycznych i biznesowych. Ta odmiana mandaryńskiego jest uważana za język ojczysty i posługuje się nią około miliona osób.

Inne miejsca, w których mówi się po chińsku mandaryńskim

Mandaryński jest również używany w największych chińskich społecznościach na całym świecie, które znajdują się w Wietnamie, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i RPA. Szacuje się, że za granicą mieszka ponad 40 milionów Chińczyków.

Ekspansja mandaryńskiego i wielki wpływ kultury chińskiej na różne aspekty niektórych społeczeństw, głównie Azji Wschodniej, wynika ze szczególnej historii tego kraju. Przez ponad 2000 lat Chiny miały różne okresy emigracji i miały ogromny wpływ handlowy na pobliskie regiony, wpływając na ich tradycje i zwyczaje.

Główne chińskie społeczności na całym świecie

Wśród chińskich społeczności z największymi użytkownikami języka mandaryńskiego wyróżniają się:

• Wietnam: jest krajem azjatyckim z największą liczbą osób mówiących po mandaryńsku.
• Tajlandia, Indonezja i Malezja: Uważa się, że w Tajlandii, Indonezji i Malezji mieszka ponad 5 milionów Chińczyków lub chińskich potomków. Szacuje się, że w Tajlandii około 40% populacji jest pochodzenia chińskiego i mówi lub rozumie mandaryński.
• Ameryka: Na kontynencie amerykańskim jest około 6 milionów użytkowników języka mandaryńskiego. Stany Zjednoczone to kraj nieazjatycki z największą społecznością chińską na świecie.
• W Kanadzie największa liczba osób mówiących po mandaryńsku znajduje się w Vancouver i Toronto. Istnieją również mniejsze społeczności między innymi w Meksyku, Kolumbii, Brazylii, Nikaragui, Argentynie i Kostaryce.
• Europa: Około 2 milionów osób mówi po chińsku mandaryńskim. Większość z nich znajduje się w Wielkiej Brytanii, zwłaszcza w miastach takich jak Londyn, Liverpool i Manchester.
• Afryka i Oceania: W Afryce i Oceanii jest około 1 miliona osób mówiących po mandaryńsku. Głównie w RPA, Nigerii, Mauritiusie i na Madagaskarze.

Inne ciekawe fakty

• Mandaryński jest jednym z najstarszych języków na świecie. Jego pochodzenie datuje się na rok 1250 pne.
• Osoba mówiąca po mandaryńsku przetwarza średnio około 3000 chińskich znaków.
• W rzeczywistości istnieje 10 odmian, które są uważane za część języka chińskiego: mandaryński, wu, jin, hui, gan, xiang, min, hakka, yue, ping.
• W Chinach mówi się ponad 300 językami i dialektami. Wielu z nich należy do różnych mniejszości etnicznych kraju.
• Chiński mandaryński jest jednym z oficjalnych języków Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Bibliografia

• Priras, A. Naucz się chińskiego mandaryńskiego dla początkujących : pierwsze słowa dla każdego. (2021). Aprino Priras.
• Maíllo Melchor, Ismael A. Podstawowe słownictwo dotyczące historii i kultury Chin. (2019). Hiszpania. Wydawcy Abada.
• Doval, G. Krótka historia tysiącletnich Chin. (2011). Hiszpania. Wydania Nowtilusa.