Poznaj różnicę między spółgłoskami dźwięcznymi i bezdźwięcznymi

W języku angielskim, podobnie jak w innych językach, istnieją różne dźwięki, podzielone na samogłoski i spółgłoski, i są one przedmiotem badań fonetyki, gałęzi językoznawstwa. Na przykład spółgłoski można podzielić na „dźwięczne”, to znaczy wytwarzające wibracje w strunach głosowych, oraz „głuche”, gdy nie powodują tych wibracji.

dźwięki języka angielskiego

Angielska wymowa jest jednym z największych wyzwań dla osób mówiących po hiszpańsku, którzy chcą nauczyć się tego języka. Zwłaszcza, że ​​w przeciwieństwie do hiszpańskiego, wiele słów w języku angielskim nie jest zapisywanych tak, jak brzmią. I nawet te same litery mogą mieć różne dźwięki, podczas gdy różne litery mogą mieć ten sam dźwięk. Tak jest w przypadku słów takich jak: tydzień lub słaby / „tydzień” lub „słaby”; zjadł lub osiem / „zjadł” lub „osiem”; rycerz lub noc / «caballero» lub «noche»; myśleć lub oni / «myśleć» lub «ich».

Dźwięki języka angielskiego można sklasyfikować jako dźwięczne, które obejmują samogłoski i prawie wszystkie spółgłoski; i głuche dźwięki, które obejmują resztę spółgłosek.

Jakie są dźwięczne spółgłoski lub dźwięczne spółgłoski

Struny głosowe to błony śluzowe, które znajdują się w krtani, w tylnej części gardła. Kiedy mówimy, struny głosowe kurczą się i rozluźniają, modulując przepływ powietrza z płuc. W ten sposób powstają różne dźwięki, które wydajemy, mówiąc w dowolnym języku.

Spółgłoski dźwięczne, zwane w języku angielskim spółgłoskami dźwięcznymi , to litery spółgłoskowe, które podczas wymawiania powodują wibracje strun głosowych.

Ponadto spółgłoski mogą pojawiać się razem z innymi literami i wydawać inne dźwięki, takie jak ng i th , które wydają dźwięki dźwięczne, oraz sh , które wydają głuchy dźwięk.

Przykłady dźwięcznych spółgłosek

Spółgłoski dźwięczne w języku angielskim to:

• b : chłopiec / «dziecko»; ławka / «bank»; piękno / «piękno».
• c : może / „może”; kot / „kot”; nieść / „nieść”.
• d : sen / «sen»; pies / „pies”; smutny / „smutny”.
• g, ge lub dge : ogromny / „olbrzymi”; przytulić / „przytulić”; sędzia / „sędzia”; dobry / „dobry”; prezent / „prezent”.
• j : klejnot / «klejnot»; dżem / „dżem”; żart / «żart».
• l lub ll : słuchaj / «słuchaj»; balon / „balon”; żyć / «żyć».
• m : matka / «mama»; mężczyzna / „człowiek”; księżyc / «księżyc».
• n lub ng : nowy / „nowy”; teraz / „teraz”; klaun / „klaun”; sznurek / „lina”; piosenka piosenka”.
• r : daleko / „daleko”; wzrost / „wzrost”; jeździć / „jechać”.
• th: wtedy / „wtedy”; / „ten”, „ten”; myśleć / «myśleć».
• v : miłość / „miłość”; zobacz / „zobacz”; kamizelka / „kamizelka”.
• w : co / „co”; świat / „świat”; talia / „talia”.
• y : żółtko / „żółtko”; jeszcze / „jeszcze”; tak / „tak”.
• z : zorganizowany / «zorganizowany»; orzech laskowy / „orzech laskowy”; ogród zoologiczny / „zoo”.

Jakie są głuche spółgłoski lub bezdźwięczne spółgłoski

Spółgłoski głuche lub bezdźwięczne w języku angielskim nie powodują wibracji strun głosowych, ponieważ podczas ich wymawiania powietrze przepływa przez nie swobodnie i jest modulowane za pomocą języka, zębów i ust w celu wytworzenia dźwięku .

Przykłady spółgłosek bezdźwięcznych

Głuchymi spółgłoskami w języku angielskim są:

• c : ryż / «arroz»; pewien / „pewny”; ziarno / „ziarno”.
• ch : dziecko / „dziecko”; bogaty / „bogaty”; krzesło / „krzesło”; ser / «ser».
• f : figa / „figa”; przyjaciel / „przyjaciel”; twarz / «twarz»; sprawiedliwy / «sprawiedliwy».
• k: książka / „książka”; rodzaj / „rodzaj”; król / „król”.
• h : koń / „koń”; włosy / „włosy”; dom / «dom».
• p : mapa / „mapa”; ziemniak / „ziemniak”; papier / «papier».
• więc sh : siedzenie / „siedzenie”; usiądź / „usiądź”, pokaż / „pokaż”; rumienić się / „rumienić się”.
• t : ząb / «zęby»; tygrys / „tygrys”; pociąg / «pociąg».
• th : ​​​​ścieżka / „ścieżka”; grzmot / „grzmot”; myśleć / „cienki”.

Jak rozpoznać, czy spółgłoska jest dźwięczna czy głucha

Najłatwiejszym sposobem ustalenia, czy spółgłoska jest dźwięczna, czy nie, jest położenie palca na gardle podczas wymawiania litery. Jeśli struny głosowe wibrują, jest to spółgłoska dźwięczna. Jeśli tak się nie dzieje, spółgłoska jest bezdźwięczna.

Inne dźwięki spółgłosek w języku angielskim

Przyrostek – wyd

Spółgłoski są również grupowane z innymi spółgłoskami lub z więcej niż jedną samogłoską i mogą zmieniać swoje dźwięki, przechodząc od dźwięcznych do bezdźwięcznych i odwrotnie. Najczęstszym przykładem jest końcówka -ed w czasownikach odmienianych według czasu przeszłego prostego:

• Gdy przed -ed występuje bezdźwięczna spółgłoska, taka jak „k”, zakończenie wymawia się jako bezdźwięczne „t”. Na przykład: oznaczone / „oznaczone”; zaparkowany / „zaparkowany”; pieczone / «pieczone».
• Jeśli przed -ed występuje dźwięczna spółgłoska, taka jak „b” lub „v”, to wymawia się ją jako dźwięczne „d”. Przykład: włamany / „skradziony”; zdradzony / „zdradzony”.
• Gdy przed -ed występuje inna samogłoska, to zakończenie wymawia się jako dźwięczne „d”: kłamał / „kłam”; smażone / „smażone”.
• Jeśli przed -ed występuje „t”, wymawia się również „e”. Przykłady: zaakceptowane / „zaakceptowane”; zmarnowany / „zmarnowany”; podekscytowany / «entuzjastyczny».

podwójne spółgłoski

W niektórych słowach, w których występują razem dwie spółgłoski, jak w niektórych rzeczownikach w liczbie mnogiej, bezdźwięczny dźwięk „s” staje się dźwięczną spółgłoską „z”. Na przykład: krzesła / „parapety”; torby / „torby”; trampki / „trampki”.

Jeśli spółgłoska przed „s” jest również bezdźwięczna, to „s” nadal będzie dźwiękiem bezdźwięcznym: parks / „parques”; mieszkania / «apartamenty».

związek między słowami

Niektóre spółgłoski mogą zmieniać swoje dźwięki w zależności od dźwięków towarzyszących im słów. Modyfikacje te występują w języku mówionym, aby ułatwić połączenie między różnymi słowami i osiągnąć większą płynność mowy. Na przykład dźwięczną spółgłoskę „b” można zastąpić bezdźwięczną spółgłoską „p”, jeśli następujące po niej słowo zaczyna się na „t”. Tak jest w przypadku słowa klub w zdaniu: Poszedłem do klubu się zabawić . / „Poszedłem na dyskotekę, żeby się dobrze bawić”.

Bibliografia

• Różni autorzy. Angielska wymowa. (2020). Hiszpania. Vaughana.
• Roca, R. Pronunciation of English: Praktyczny przewodnik dla osób mówiących po hiszpańsku. (2016). Hiszpania. UtwórzPrzestrzeń.
• Pastor Giménez, M. Angielska wymowa . (2020, wydanie Kindle). Hiszpania. Moniki Pastor Gimenez.