Tabla de Contenidos
Karteczki Post-it® lub samoprzylepne to jeden z najbardziej udanych produktów znanej ponadnarodowej firmy 3M Company, wcześniej znanej jako Minnesota Mining and Manufacturing Company. Ta amerykańska międzynarodowa korporacja jest obecnie jedną z największych firm na świecie. Są to małe karteczki do pisania notatek, które posiadają pasek samoprzylepnego materiału, który umożliwia ich łatwe przyczepianie i odklejanie od różnych powierzchni.
Karteczki samoprzylepne to kolorowe karteczki, których używamy na co dzień w domu, szkole i pracy, aby:
- Pozostawianie przypomnień innym lub sobie
- zaznacz strony książki
- Zaznacz arkusze umowy
- Tworzenie dzieł sztuki współczesnej i nie tylko
Do roku 2000 linia posiadała już samoprzylepne karteczki samoprzylepne w 27 różnych rozmiarach, 18 kolorach i do 20 różnych zapachach. Ponadto istniały różne rodzaje dozowników do stosowania z różnymi modelami karteczek samoprzylepnych. Obecnie linia jest jeszcze bardziej zróżnicowana, a marka Post-it oferuje już ponad 1000 różnych produktów, w tym powierzchnie do pisania z markerami i aplikacje mobilne do współpracy i pracy zespołowej.
Więcej niż nowy produkt, wynalezienie Post-it oznaczało rozwój nowej formy komunikacji i rejestrowania informacji. Te wszechobecne kawałki papieru istnieją na rynku od ponad czterdziestu lat i są dostępne w większości krajów na całym świecie. Jego historia jest przykładem idealnego połączenia pomysłowości, szczęścia i intuicji, zarówno z punktu widzenia badań i rozwoju produktu, jak i technik marketingowych.
Następnie zobaczymy, kiedy, kto, jak i dlaczego wynaleziono samoprzylepne karteczki. Zobaczymy również, jak przebiegała historia ich rozwoju od czasu wynalezienia charakteryzującego je kleju w 1968 roku i wprowadzenia na rynek pierwszej wersji produktu w 1980 roku.
1968 – Historia Spencera Silvera i jego nowego kleju
Historia karteczek samoprzylepnych zaczyna się od odrobiny szczęścia połączonej z dużą wizją. Najważniejszym składnikiem Post-it jest klej. W 1968 roku Spencer Silver, absolwent chemii na Arizona State University i doktorant. chemii organicznej, pracował jako pracownik naukowy w laboratoriach firmy 3M. Początkowo próbował opracować nowy klej, który byłby mocniejszy niż inne, ale zamiast tego wymyślił formułę bardzo słabego kleju, który łatwo się przyklejał i odklejał.
Odkrycie Silvera obejmowało nową substancję składającą się z szeregu mikrokulek, które mocno przylegały do papieru i innych powierzchni, ale można je było usunąć bez pozostałości i bez większego wysiłku. Pomimo odwrotnego wyniku, którego szukał, jego intuicja podpowiadała mu, że natknął się na coś nowego i ważnego. Miałem wrażenie, że ten klej może mieć wiele zastosowań, ale nie mogłem dokładnie rozgryźć, do czego.
Co niewiarygodne, Silver spędził następne pięć lat, prowadząc seminaria na temat swoich mikrosfer i spotykając się z innymi badaczami 3M, zawsze próbując znaleźć kogoś, kto wpadnie na pomysł, jak wykorzystać jego wynalazek.
Według jego własnej relacji z wydarzeń, Silver stał się znany swoim kolegom jako Mr. Persistent, ponieważ nie poddał się. Nie trzeba dodawać, że ta wytrwałość się opłaciła.
1973 – Eureka! przez Arthura Fry’a
Po pięciu latach opowiadania się za mikrosferami praktycznie cały zespół badawczy w 3M Central Laboratories był zaznajomiony z wynalazkiem Silvera. Jednym z członków tego zespołu był Arthur Fry, który oprócz bycia inżynierem chemikiem, który ukończył University of Minnesota z darami wynalazcy, był także śpiewakiem w swoim chórze kościelnym.
Jako dobry wynalazca Art zawsze szukał pomysłowych sposobów rozwiązywania problemów swoich i innych. Jednym z problemów, który był dla niej szczególnie frustrujący, było zaznaczanie stron księgi, na których znajdowały się hymny, które miały być śpiewane podczas nabożeństwa. Fry zaznaczał strony małymi kawałkami papieru, ale zbyt często zdarzało się, że kiedy otwierał księgę w poszukiwaniu hymnów, wszystkie znaki spadały na podłogę.
To był jeden z tych frustrujących momentów, kiedy jego umysł rozjaśnił się, gdy przypomniał sobie klej do koralików, który widział na seminarium Silvera. Za chwilę eureka! Fry umieścił cienką warstwę kleju na krawędzi jednego z kawałków papieru, którego używał jako zakładki… i tak narodziły się samoprzylepne karteczki.
1973-76 – Rozwój produktu
Fry przedstawił swój pomysł Silverowi i obaj rozpoczęli prace nad produktem, którego pierwotnym zamiarem było działanie jako zakładka wielokrotnego użytku. Jednak wkrótce Silver i Fry zaczęli używać małych kawałków papieru do pozostawiania notatek i wiadomości dla siebie i siebie nawzajem, zdając sobie sprawę z prawdziwego potencjału swojego wynalazku jako nowej formy robienia notatek i komunikacji.
Wystąpił jednak problem: jeśli próbowałeś skleić dwie powierzchnie z tego samego materiału (na przykład dwa arkusze tego samego rodzaju papieru), klej mógł przykleić się do każdej z powierzchni po ich rozdzieleniu. Rozwiązanie tego problemu zaproponowali Henry Courtney i Roger Merrill, inni pracownicy firmy 3M, którzy znaleźli sposób na trwałe przyklejenie mikrokulek do jednego z arkuszy papieru.
Aby zademonstrować jego użyteczność i skuteczność, firma Fry i Silver wybrała siedzibę firmy 3M jako poligon doświadczalny dla nowego produktu. W krótkim czasie wszyscy pracownicy pokochali karteczki samoprzylepne i używali ich do różnego rodzaju funkcji organizacyjnych oraz do usprawnienia przepływu informacji w firmie.
To jeszcze bardziej skonsolidowało produkt i przygotowało go do prawdziwego testu rynkowego.
1977 – Na krawędzi: wstępne testy rynkowe dla Press 'n Peel
Początkowo Post-it był sprzedawany w czterech miastach pod nazwą handlową Press 'n Peel , co tłumaczy się jako Press and Peel. Oryginalna nazwa nawiązywała do faktu, że nuty mocuje się poprzez dociśnięcie ich palcem do płaskiej powierzchni. Ponieważ jednak był to zupełnie nowy i rewolucyjny produkt, konsumenci nie wiedzieli, co sądzić o Press 'n Peels , więc testy rynkowe nie potoczyły się zgodnie z oczekiwaniami firmy.
1978 — Nowe badanie rynku: Boise Blitz
Początkowe wyniki rynkowe dla Press 'n Peel były tak nieoczekiwanie złe, że 3M prawie całkowicie anulowało produkt. Tak więc w 1978 roku firma 3M wezwała kawalerię do głębszego zbadania rynku: jej doświadczony zespół marketingowy.
Strategia polegała na zmianie nazwy produktu na Post-its i rozdaniu bezpłatnych próbek konsumentom w centrum Boise w stanie Idaho, aby sprawdzić, czy wypróbowanie produktu przed zakupem poprawi jego postrzeganie i sprawi, że prawdopodobnie kupią go. Wynik w tym przypadku również nie okazał się taki, jakiego oczekiwali, choć z przeciwnych powodów niż w poprzednich testach. Nigdy nie wyobrażali sobie tak imponującego sukcesu, jak uzyskanie od 90% konsumentów, którzy wypróbowali Post-it, stwierdzenia w ankiecie, że na pewno kupią ten produkt.
Strategia ta okazała się tak przytłaczająca, że została nawet nazwana od samego siebie, Boise Blitz , co przekłada się na bombardowanie w Boise. Boise Blitz udowodnił, że Post-it to produkt, którego konsumenci desperacko potrzebowali, ale jeszcze o tym nie wiedzieli.
1980 –3M oficjalnie wprowadza Post-it® na rynek północnoamerykański i odnosi natychmiastowy sukces
Po sukcesie Boise Blitz , 6 kwietnia 1980 roku firma 3M oficjalnie wprowadziła Post-its na terenie całego kraju w Stanach Zjednoczonych. Podobnie jak w Boise, produkt stał się sensacją i odniósł z dnia na dzień sukces.
Oprócz strategii marketingowych wdrożonych przez 3M, analitycy przypisują również znaczną część sukcesu produktu autopromocji. To dlatego, że konsumenci, którzy otrzymali notatkę od swoich kolegów lub innych osób albo znaleźli samoprzylepną karteczkę samoprzylepną oznaczającą stronę książki lub umowy, byli natychmiast zaciekawieni i rzucili się do zakupu własnego bloku karteczek samoprzylepnych.
1981-82 – Srebro, Fry i reszta ekipy samoprzylepnej zostają nagrodzeni w firmie
Za swój wkład w działalność firmy Silver, Fry i inni członkowie zespołu Post-it otrzymują nagrodę 3M Golden Step Award w 1981 i ponownie w 1982. W 1981 roku otrzymali również nagrodę 3M Outstanding New Product Award. Pomimo tych zaszczytów, pierwotni wynalazcy, Silver i Fry, często przyznają, że ich największą nagrodą zawsze było stworzenie produktu, który pomógł tak wielu ludziom na całym świecie.
1990 – Karteczki samoprzylepne obchodzą dziesiątą rocznicę powstania
Po dziesięciu latach na rynku produkt ten, z pozoru tak prosty, a zarazem tak tani, pojawia się na liście najważniejszych produktów konsumenckich dekady. Zespół rozwoju produktów samoprzylepnych samoprzylepnych nie stoi w miejscu, każdego roku opracowując nowe produkty związane z samoprzylepnymi samoprzylepnymi karteczkami.
2000 – 3M rejestruje znak towarowy Post-it w Urzędzie Patentów i Znaków Towarowych Stanów Zjednoczonych
Po 20 latach obecności na rynku firma 3M w końcu rejestruje znak towarowy Post-it. W tej chwili marka ma już ponad 1000 samoprzylepnych produktów do różnych zastosowań, z których wiele dotyczy sprawnej i opartej na współpracy pracy zespołowej.
od 2000 r
Historia karteczek samoprzylepnych nie kończy się wraz z rozwojem technologii mobilnej i cyfrowych aplikacji do robienia notatek. W rzeczywistości, w bardzo sprytnym posunięciu i wiedząc, że ludzie nadal lubią robić notatki odręcznie, firma 3M nawiązała współpracę z Evernote, aby stworzyć system, który umożliwia szybkie i wydajne fotografowanie, skanowanie i digitalizację odręcznych notatek.
Później firma 3M wypuściła własną aplikację, Post-it App, która pełni podobną funkcję, ale z dodatkiem rozpoznawania pisma ręcznego i integracji z innymi profesjonalnymi aplikacjami zwiększającymi produktywność w celu ułatwienia robienia notatek, digitalizacji i organizowania oraz udostępniania ich więcej łatwo.
Bibliografia
Firma 3M. (nd). Oś czasu historii: Karteczki Post-it® . https://www.post-it.com/3M/en_US/post-it/contact-us/about-us/
Lavanger, J. (2016, 7 listopada). Karteczki samoprzylepne . MNOPEDIA. https://www.mnopedia.org/thing/post-it-notes
RTVE.ES. (2013, 22 września). Jak wynaleziono karteczki samoprzylepne? https://www.rtve.es/noticias/20130922/como-se-inventaron-notas-adhesivas/749100.shtml
Suárez, K. (2019, 7 sierpnia). Jaka jest historia post-it? Kanał trzynasty. https://canaltrece.com.co/noticias/historia-post-it/
Vieda, M. (nd). Historia stojąca za karteczką samoprzylepną . UNAM. http://fcaenlinea1.unam.mx/anexos/1213/documentos/u3_act_loqueaprendi_2016.pdf
