Definicja formy w art

Termin „forma” może oznaczać różne rzeczy w sztuce: jest jednym z siedmiu elementów sztuki i opisuje trójwymiarowy obiekt w przestrzeni. Jeśli pójdziemy trochę głębiej, „analiza formalna” dzieła sztuki opisuje, w jaki sposób jego elementy i zasady łączą się ze sobą, niezależnie od ich znaczenia i uczuć lub myśli, które mogą wywołać u obserwatora. Kształt jest również używany do opisania fizycznej natury dzieła sztuki, takiego jak metalowa rzeźba lub obraz olejny.

Użyte w połączeniu ze słowem „sztuka” jako „forma sztuki” może również oznaczać środek wyrazu artystycznego uznany za należący do sztuk pięknych lub środek niekonwencjonalny wykonany bardzo dobrze, umiejętnie lub twórczo na tyle, by podnieść go do poziomu sztuki sztuk pięknych.

kształt i sztuka

Elementy sztuki to zestaw elementów dzieła sztuki zwykle używanych w jego nauczaniu i analizie, w połączeniu z zasadami sztuki.

Forma jest jednym z siedmiu elementów sztuki, które są narzędziami wizualnymi używanymi przez artystę do tworzenia dzieła sztuki. Oprócz formy dzieło sztuki zawiera linie, figury, tony, kolory,  faktury i przestrzenie. 

Jako element sztuki forma konotuje coś, co jest trójwymiarowe i zawiera objętość, mającą długość, szerokość i wysokość, w przeciwieństwie do figury (geometrycznej lub organicznej), która jest płaska, dwuwymiarowa. Kształt składa się z trzech wymiarów i podobnie jak figury może być geometryczny lub organiczny.

Kształty geometryczne to precyzyjne, matematyczne kształty, które można nazwać na podstawie podstawowych kształtów geometrycznych: kuli, sześcianu , piramidy, stożka lub walca. Koło staje się kulą w trzech wymiarach, kwadrat staje się sześcianem, trójkąt staje się piramidą. Najczęściej można je znaleźć w otaczającej nas architekturze i konstrukcjach, choć można je również zobaczyć w sferach planet, bańkach czy w krystalicznym wzorze płatków śniegu.

Formy organiczne to takie, które płyną swobodnie, są zakrzywione, włókniste i niesymetryczne, niełatwe do zmierzenia i skatalogowania. Najczęściej występuje w przyrodzie, na przykład w postaci kwiatów, gałęzi, liści, kałuż, chmur, zwierząt i postaci ludzkich, a także można go zobaczyć na budynkach. efektowny i ekstrawagancki autorstwa hiszpańskiego architekta Antoniego Gaudiego (1852 r.) -1926), a także w wielu rzeźbach.

Kształt w rzeźbie

Forma jest najściślej związana z rzeźbą, ponieważ jest to trójwymiarowy rodzaj sztuki i tradycyjnie łączy formę z kolorem i fakturą . Trójwymiarowe kształty można oglądać pod różnymi kątami; umownie kształty można było oglądać ze wszystkich stron, nazywano je okrągłymi rzeźbami. W przeciwieństwie do płaskorzeźb, w których rzeźbione elementy pozostają przymocowane do litego tła; są to płaskorzeźba, płaskorzeźba i płaskorzeźba zatopiona. Historycznie rzecz biorąc, rzeźby były wykonywane na podobieństwo kogoś, na cześć bohatera lub boga.

W XX wieku znaczenie rzeźby zostało rozszerzone poprzez włączenie koncepcji form otwartych i zamkniętych, które to znaczenie nadal się rozwija. Rzeźby nie są już tylko statycznymi formami, solidnymi, nieprzejrzystymi bryłami wykutymi w kamieniu lub odlanymi z brązu. Dzisiejsza rzeźba może być abstrakcyjna, tworzona z różnych przedmiotów, poruszająca się, zmieniająca się w czasie lub wykonana z niekonwencjonalnych materiałów, takich jak światło lub hologramy, jak na przykład dzieło znanego artysty Jame’a Turrela.

Rzeźby można scharakteryzować w kategoriach względnych jako formy zamknięte lub otwarte; „forma zamknięta” ma podobną strukturę do formy tradycyjnej, z solidną, nieprzezroczystą masą. Nawet jeśli przestrzenie istnieją w formie, są zawarte i ograniczone, i skupiają się na samej formie, odizolowanej od otoczenia. Podczas gdy „otwarta forma” jest przezroczysta, odsłaniając swoją strukturę, a zatem ma bardziej płynny i dynamiczny związek z otoczeniem. 

Przestrzeń negatywna jest głównym składnikiem i ma aktywującą siłę rzeźby otwartej. Pablo Picasso (1881-1973), Alexander Calder (1898-1976) i Julio González (1876-1942) to jedni z artystów, którzy stworzyli otwarte rzeźby z drutu i innych materiałów.

Wielki angielski artysta Henry Moore (1898-1986) wraz z Barbarą Hepworth (1903-1975) byli dwoma najważniejszymi brytyjskimi rzeźbiarzami sztuki nowoczesnej i obaj zrewolucjonizowali rzeźbę, jako pierwsi stworzyli rzeźby biomorficzne (bio = life , morphic = kształt).

Zrobiła to w 1931 r., a on w 1932 r., zauważając, że „nawet przestrzeń może mieć kształt”, a „dziura może mieć tyle samo znaczenia w swoim kształcie, co bryła”. 

Kształt w rysunku i malarstwie

W rysunku i malarstwie iluzja trójwymiarowej formy jest przekazywana poprzez użycie światła i cienia oraz przedstawienie intensywności i tonacji . Kształt jest definiowany przez zewnętrzny kontur obiektu, czyli sposób, w jaki po raz pierwszy go postrzegamy i zaczynamy rozumieć, ale światło i barwy pomagają nadać obiektowi kształt i kontekst w przestrzeni, dzięki czemu możemy go w pełni zidentyfikować.

Na przykład, zakładając, że pojedyncze źródło światła oświetla kulę, podświetlony punkt to miejsce, w którym źródło światła pada bezpośrednio, intensywność pośrednia to środkowy odcień kuli, gdzie światło nie pada bezpośrednio, główny cień to obszar kula, w której światło w ogóle nie pada i jest najciemniejszą częścią kuli, rzucany cień to obszar otaczających powierzchni, w którym obiekt blokuje światło, a odbite oświetlenie to światło, które jest ponownie odbijane na obiekcie, od otaczających obiektów i powierzchni. Dzięki tej grze światła i cienia każdy prosty kształt można narysować lub pomalować, aby stworzyć iluzję trójwymiarowego kształtu.

Im większy kontrast odcieni , tym wyraźniejszy staje się trójwymiarowy kształt, przy czym kształty renderowane z niewielkimi różnicami odcieni wydają się bardziej płaskie niż te renderowane z większym kontrastem.

Historycznie rzecz biorąc, malarstwo przeszło od płaskiej reprezentacji form i przestrzeni do trójwymiarowej reprezentacji form i przestrzeni oraz do abstrakcji. Malarstwo egipskie było płaskie, z ludzką postacią przedstawioną z przodu, ale z głową i stopami z profilu. Iluzja formy rozwinęła się dopiero w renesansie, wraz z odkryciem perspektywy. Artyści baroku, tacy jak Caravaggio (1571-1610), badali naturę przestrzeni, światła i doświadczali trójwymiarowej formy za pomocą światłocienia, silnych kontrastów między światłem a ciemnością. Przedstawienie ludzkiej postaci stało się wtedy znacznie bardziej dynamiczne dzięki światłocieniu i perspektywie, nadając formom poczucie solidności i wagi, tworząc potężne poczucie dramatyzmu. 

Modernizm pozwolił artystom bawić się formą w bardziej abstrakcyjny sposób. Artyści tacy jak Picasso, wraz z wynalezieniem  kubizmu , zerwali z formalizmem, który implikował kojarzenie ruchu z przestrzenią i czasem.

Dzieło sztuki

Analizując dzieło sztuki zdajemy sobie sprawę, że jest to analiza formalna i niezależna od jego treści czy kontekstu. Analiza formalna to wykorzystanie elementów i zasad sztuki do oceny jej efektu wizualnego. Analiza formalna może ujawnić decyzje w jej kompozycji, które pomogą wzmocnić treść, istotę dzieła, znaczenie i intencję artysty, a także dać wskazówki dotyczące kontekstu historycznego.

Na przykład uczucie tajemniczości, strachu i transcendencji wywołane przez niektóre z najważniejszych i najtrwalszych dzieł renesansu, takie jak Mona  Lisa  (Leonardo da Vinci, 1517),  Stworzenie Adama  (Michelangelo, 1512), Ostatni Wieczerza  (Leonardo da Vinci, 1498) składają się z różnych elementów i zasad formalnych kompozycji, takich jak linia, kolor, przestrzeń, kształt, kontrast, akcenty, efekt i ponadczasowy stan, którymi artysta się posługuje przy tworzeniu obrazu i które stanowią jego oznaczający.

Źródła

• Formularz , Tate Museum, http://www.tate.org.uk/art/art-terms/f/form
• Sztuka rzeźby , Encyklopedia sztuki,  http://www.visual-arts-cork.com/sculpture.htm
• Dziura życia , Tate Museum,  http://www.tate.org.uk/context-comment/articles/hole-of-life
• Barbara Hepworth kontra Henry Moore , CultureWhisper,  https://www.culturewhisper.com/r/article/preview/3670
• Prace Antoniego Gaudiego ,  http://whc.unesco.org/en/list/320
• Fundacja Henry’ego Moore’a , https://www.henry-moore.org
• Barbary Hepworth ,  https://barbarahepworth.org.uk
• James Turrell , http://jamesturrell.com