Tabla de Contenidos
Dzieciństwo
Diane Downs (Elizabeth Diane Frederickson Downs) urodziła się 7 sierpnia 1955 roku w Phoenix w Arizonie (Stany Zjednoczone). Była najstarsza z czwórki rodzeństwa. Jej rodzice Wes i Willadene przeprowadzali się z rodziną, dopóki Wes nie dostał stałej pracy w United States Postal Service, kiedy Diane miała około jedenastu lat.
Fredericksonowie byli konserwatywni i do czternastego roku życia Diane zdawała się przestrzegać zaleceń rodziców. Kiedy wkroczyła w wiek nastoletni, pojawiła się bardziej buntownicza Diane, która walczyła o przystosowanie się do społecznego środowiska szkoły, co oznaczało sprzeciwianie się stylowi życia jej rodziców.
W wieku czternastu lat Diane zmieniła swoje oficjalne imię Elizabeth na drugie imię Diane. Zamieniła swoją chłopięcą fryzurę na krótszą, bardziej nowoczesną, rozjaśnioną blondynkę. Zaczęła nosić bardziej eleganckie ubrania, które podkreślały jej dojrzalszą sylwetkę. Nawiązała także związek ze Stevenem Downsem, szesnastoletnim chłopcem, który mieszkał po drugiej stronie ulicy od jej domu. Jej rodzice nie zgadzali się na jej związek ze Stevem, ale to nie wpłynęło na decyzję Diane, aw wieku szesnastu lat już uprawiali seks.
Małżeństwo
Po ukończeniu szkoły średniej Steven wstąpił do Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, a Diane uczęszczała do Pacific Coast Baptist Bible College. Para obiecała sobie wierność, ale Diane najwyraźniej nie dotrzymała obietnicy i po roku w szkole została wyrzucona za rozwiązłość.
Jednak związek na odległość wydawał się przetrwać iw listopadzie 1973 roku, po powrocie Stevena do domu, para zdecydowała się pobrać. Małżeństwo od początku było burzliwe. Kłótnie o problemy finansowe i oskarżenia o niewierność często oznaczały, że Diane opuściła Stevena i udała się do domu swoich rodziców. Pomimo problemów w ich małżeństwie, w 1974 roku Downsowie mieli swoją pierwszą córkę, Christie.
Sześć miesięcy później Diane wstąpiła do Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, ale wróciła do domu po trzech tygodniach podstawowego szkolenia, cierpiąc na poważne pęcherze. Diane powiedziała później, że prawdziwym powodem odejścia z marynarki wojennej było to, że Steven nie opiekował się Christie. Wydaje się, że posiadanie dziecka nie pomogło małżeństwu, ale Diane ponownie zaszła w ciążę, aw 1975 roku urodziła się ich druga córka, Cheryl Lynn.
Stevenowi wystarczyło posiadanie dwójki dzieci, więc poddał się wazektomii. To nie powstrzymało Diane przed ponownym zajściem w ciążę, ale tym razem zdecydowała się na aborcję. Dziewczyna, którą poroniła, miała na imię Carrie.
Downsowie przeprowadzili się w 1978 roku do Mesa w Arizonie, gdzie znaleźli pracę w fabryce przyczep. Tam Diane zaczęła romansować z niektórymi ze swoich współpracowników i ponownie zaszła w ciążę. W grudniu 1979 roku urodził się Stephen Daniel Downs, Danny, a Steven zaakceptował dziecko, wiedząc, że nie jest jego ojcem.
Małżeństwo trwało kolejny rok, aż do 1980 roku, kiedy Steven i Diane postanowili się rozwieść.
Miłosne przygody
Diane miała relacje z różnymi partnerami przez kilka następnych lat, w tym romanse z żonatymi mężczyznami, a także próbowała pogodzić się ze Stevenem.
Aby utrzymać się finansowo, zdecydowała się zostać zastępczą matką, ale nie przeszła dwóch badań psychiatrycznych, które są przeprowadzane na kandydatach. Jeden z testów wykazał, że Diane jest bardzo inteligentna, ale także psychotyczna, co uznała za zabawne i chwaliła się swoim przyjaciołom.
W 1981 roku Diane dostała pełnoetatową pracę jako listonosz w United States Postal Service. Dzieci często przebywały z rodzicami Diane, Stevenem lub ojcem Danny’ego. Kiedy dzieci zostały z Diane, sąsiedzi wyrazili zaniepokojenie tym, jak się nimi opiekuje. Często dzieci nie były odpowiednio ubrane w zależności od pogody, chodziły głodne i prosiły o jedzenie. Diane nadal pracowała, nawet gdy nie mogła znaleźć opiekunki, zostawiając sześcioletnią Christie, by opiekowała się dziećmi.
Diane została ostatecznie przyjęta do programu dla matek zastępczych pod koniec 1981 roku, za co otrzymała 10 000 dolarów po urodzeniu dziecka w terminie. Po tym doświadczeniu postanowiła otworzyć własną klinikę macierzyństwa zastępczego, ale projekt szybko się nie powiódł.
W tym czasie Diane poznała swojego współpracownika Roberta Nicka Knickerbockera, którego uważała za mężczyznę swoich marzeń. Ich związek od początku był bardzo intensywny, a Diane zażądała, aby Knickerbocker opuścił żonę. Przytłoczony jej żądaniami i wciąż zakochany w swojej żonie, Robert Nick zakończył związek.
Zdruzgotana nieudanym romansem, Diane wróciła do Oregonu, nie akceptując, że jej związek z Nickiem się skończył. Nadal do niego pisała i mieli ostatnie spotkanie w kwietniu 1983 roku, na którym Nick całkowicie ją odrzucił, mówiąc jej, że związek się skończył i że nie jest zainteresowany byciem ojcem jej dzieci.
Kryminał
19 maja 1983 roku, około godziny 22:00, Diane zatrzymała się na cichej ulicy w Springfield w stanie Oregon i wielokrotnie postrzeliła trójkę swoich dzieci. Następnie postrzelił się w ramię i powoli pojechał do szpitala McKenzie-Willamette. Personel szpitala znalazł martwą Cheryl oraz umierających Danny’ego i Christie.
Diane powiedziała lekarzom i policji, że mężczyzna z gęstymi włosami zatrzymał ją na autostradzie i próbował zabrać jej samochód. Kiedy stawiała opór, mężczyzna zaczął strzelać do jej dzieci i do niej samej.
Śledczy wkrótce nabrali podejrzeń co do historii Diane i jej reakcji podczas policyjnego przesłuchania, w którym przeplatała dziwaczne i niewiarygodne opisy obrażeń swoich dzieci. Na przykład był zaskoczony, że kula trafiła Danny’ego w kręgosłup, a nie w serce. Wydawała się bardziej zainteresowana komunikowaniem się z Knickerbockerem niż informowaniem ojca dzieci czy dowiadywaniem się o postępie ich obrażeń. Poza tym Diane nie mogła przestać mówić, co nie miało sensu po przejściu przez tak traumatyczną sytuację.
Dochodzenie
Historia Diane o tej tragicznej nocy została obalona przez śledztwo. Plamy krwi na samochodzie nie pasowały do jego wersji tego, co się stało, i nie znaleziono pozostałości prochu strzelniczego tam, gdzie powinno to być oparte na jego relacji.
Pomimo złamania w wyniku postrzału, uraz ramienia Diane nie był poważny w porównaniu z obrażeniami jej dzieci. Odkryto również, że nie zgłosił, że posiada pistolet kalibru 22, taki sam, jak kule użyte w zbrodni.
Dziennik Diane znaleziony przez policję pomógł odkryć jej motyw zastrzelenia swoich dzieci. Pisała tam obsesyjnie o miłości swojego życia, Robercie Knickerbockerze, a szczególnie ważne było to, co napisała o tym, co powiedział, że nie chce wychowywać dzieci. Znaleziono również ozdobę, małego złotego jednorożca, który Diane kupiła na kilka dni przed zastrzeleniem dzieci. Na jednorożcu napisał imiona każdego ze swoich dzieci, jako swego rodzaju wspomnienie dla jego pamięci.
Pewien mężczyzna zeznał, że minął Diane na autostradzie w noc strzelaniny i że zrobił to, ponieważ jechała zbyt wolno. Było to sprzeczne z oświadczeniem Diane złożonym na policji, w którym stwierdziła, że odjechała iw przerażeniu udała się do szpitala.
Ale najsilniejszy dowód dostarczyła Christie, ocalała córka, która przez miesiące nie mogła mówić z powodu udaru, którego doznała w wyniku ataku. Podczas wizyt Diane Christie okazywała strach, niepokój i niepokój. Kiedy w końcu mogła mówić, powiedziała prokuratorom, że nie było tam nikogo obcego i że to jej matka strzelała.
Aresztowanie
Zdając sobie sprawę, że zostanie wrobiona, tuż przed aresztowaniem spotkała się z detektywami, aby powiedzieć im, że są informacje, których nie zawarła w swoim pierwotnym zeznaniu. Powiedziała im, że mężczyzna, który ją zastrzelił, był kimś, kto ją znał, ponieważ nazwał ją po imieniu. Gdyby policja uwierzyła w jego nowe zeznania, śledztwo trwałoby jeszcze kilka miesięcy. Ale oni jej nie uwierzyli i powiedzieli, że jest prawie pewne, że to ona strzelała, bo jej kochanek nie chciał wychowywać dzieci.
28 lutego 1984 roku, po dziewięciu miesiącach intensywnego śledztwa, Diane Downs, będąca wówczas w ciąży, została aresztowana i oskarżona o morderstwo, dwa usiłowania zabójstwa i pobicie trojga dzieci.
Diane i prasa
Diane przeprowadziła liczne wywiady dziennikarskie w miesiącach poprzedzających jej proces. Jego celem najprawdopodobniej było zdobycie sympatii opinii publicznej, ale w rzeczywistości reakcja była dokładnie odwrotna, ponieważ jego odpowiedzi na pytania dziennikarzy były nieodpowiednie. Zamiast wyglądać jak matka zdruzgotana tragicznymi wydarzeniami, wyglądała na narcystyczną, niewrażliwą i mało dotkniętą sytuacją.
Proces sądowy
Proces rozpoczął się 10 maja 1984 roku i trwał sześć tygodni. Prokurator Fred Hugi przedstawił sprawę w imieniu państwa; przedstawił motywy, dowody kryminalistyczne, przedstawił świadków, którzy zaprzeczyli wersji, którą Diane przedstawiła policji, i wreszcie przedstawił świadka, córkę Diane, Christie Downs, która zeznała, że to Diane strzelała.
Adwokat Diane, Jim Jagger, przyznał, że jego klient miał obsesję na punkcie Nicka, ale zauważył, że dzieciństwo Diane było naznaczone kazirodczym związkiem z ojcem, co doprowadziło do jej rozwiązłości i niewłaściwego zachowania.
Ława przysięgłych uznała Diane Downs za winną wszystkich zarzutów 17 czerwca 1984 r. Została skazana na dożywocie i dodatkowe pięćdziesiąt lat.
Następstwa
Prokurator Fred Hugi i jego żona adoptowali Christie i Danny’ego Downsów w 1986 roku. Diane urodziła czwartą córkę, Amy, w lipcu 1984 roku. Dziecko zostało jej odebrane i oddane do adopcji, nazwane Rebecca Becky Babcock. 22 października 2010 r. Rebecca Babcock udzieliła wywiadu w programie telewizyjnym Oprah Winfrey oraz w programie ABC 20/20 1 lipca 2011 r. Omówiła swoje niespokojne życie i to, jak mało komunikowała się z Diane.
Ojciec Diane Downs zaprzeczył zarzutom kazirodztwa, a Diane później odwołał. Do dziś jej ojciec wierzy w niewinność Diane i ma stronę internetową, na której oferuje 100 000 dolarów każdemu, kto może udzielić informacji, które całkowicie ją uniewinnią i odzyska wolność.
Odpływ
11 lipca 1987 Diane zdołała uciec z więzienia dla kobiet w Oregonie i dziesięć dni później została schwytana w Salem w stanie Oregon. Otrzymał dodatkowe pięć lat więzienia za ucieczkę.
Wolność warunkowa
Diane po raz pierwszy otrzymała możliwość zwolnienia warunkowego w 2008 roku, a podczas przesłuchania nadal twierdziła, że jest niewinna. „Przez lata mówiłem wam i reszcie świata, że mężczyzna zastrzelił mnie i moje dzieci. Nigdy nie zmieniłem swojej historii. Jednak ich historia zmieniała się nieustannie na przestrzeni lat: na przykład od napastnika będącego mężczyzną do dwóch mężczyzn. W pewnym momencie powiedział, że strzelający mężczyźni byli handlarzami narkotyków, a później, że byli to skorumpowani policjanci zajmujący się dystrybucją narkotyków. Odmówiono mu zwolnienia warunkowego.
W grudniu 2010 roku pojawił się na drugiej rozprawie w sprawie zwolnienia warunkowego i ponownie odmówił wzięcia odpowiedzialności za strzelaninę, za co ponownie odmówiono mu zwolnienia warunkowego. Zgodnie z nowym prawem stanu Oregon nie może ponownie ubiegać się o zwolnienie warunkowe przed rokiem 2020.
Diane Downs przebywa obecnie w Valley State Prison for Women w Chowchilla w Kalifornii.
